Reünie Disco Bar Black Out in Vragender

VRAGENDER - Ze genieten zichtbaar van het herinneringen ophalen aan de goeie ouwe tijd van Black Out. Rinus te Kronnie, Jan Oonk, Juan Elferink en Pieter Steentjes. Met zijn vieren zitten ze bij elkaar aan de tafel bij café Beneman, waar ze alvast vooruit kijken naar de grote reünie van hun Disco Bar Black Out, die voor voornoemde heren meer was dan alleen maar plaatjes draaien. Het was hun leven. Herinneringen ophalen en vooruitkijken lopen door elkaar heen in het gesprek. Uit puur enthousiasme. Pieter heeft zijn playlist al op zijn mobiel staan. Diverse gouwe ouwe, van Rolling Stones, Mud tot veel Normaal, komen voorbij, elk met hun speciale herinnering. Elke herinnering roept op zijn beurt weer andere herinneringen op. De heren hebben er zichtbaar plezier en zin in.

Het begon voor de heren enorm te kriebelen in de aanloop naar, en het evenement zelf; Roomse Herrie 2013, in City-Lido in Groenlo. Ook Black Out mocht in de discokelder een tweetal uurtjes draaien. Iets dat naar veel meer smaakte. ‘Toen we daar stonden begon het echt enorm te kriebelen en hebben we afgesloten met te roepen dat we maar eens een reünie moeten gaan organiseren,’ lacht Jan Oonk. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd, zo bleek al snel. ‘We werden er daarna diverse keren op aangesproken,’ ervoer Jan. ‘Ja, en dan moet je wel,’ haalt Jan zijn schouders bijna verontschuldigend op, maar ondertussen enthousiast als een jonge hond. Dat predicaat kan allen opgeplakt worden. Leuk en bijna aandoenlijk om te zien dat de passie, beleving, muziekkennis en bezetenheid nog steeds zo groot is. Ze staan te popelen. De trouwe aanhangers ook, want alle kaarten voor de reünie op zaterdag 15 november zijn inmiddels uitverkocht.

Het toeval wilde dat het dit jaar ook nog eens een keer 25 jaar geleden is dat Black Out ophield te bestaan, en een roemruchte periode van 16 jaar afgesloten werd. Reden te meer voor een reünie. ‘Eigenlijk is Black Out een beetje aan zijn eigen succes ten onder gegaan,’ kijkt medeoprichter Rinus te Kronnie terug. ‘Maar het waren prachtige jaren daar in het leegstaande en vervallen veeschuurtje van boer Smeitink, en later naar de kelder van café Wolterink,’ vat Rinus de jaren 1973-1989 in één zin samen. ‘Het was mooi een eindje buitenaf, en altijd volle bak, dus had men niet veel overlast van ons op zaterdagavond en zondagmiddag,’ weet Rinus nog. ‘Er waren wel disco’s in de buurt waar we ook wel naar toe gingen in die tijd, maar we hadden gewoon de behoefte om het ook zelf te doen.’ ‘En het is gewoon erg leuk om te doen,’ vult Juan aan. ‘Er werd geen entree geheven en er stond geen kassa in het schuurtje. Dat mocht absoluut niet. Iedereen betaalde iets in de vorm van een lidmaatschap van 3 gulden en vijftig cent per jaar voor een besloten club. Het bier dat koelden we in de waterput. De kratjes lieten we daar in zakken.’ Ze beleven er nog steeds het grootste plezier aan.

De drank werd bij Bennie van Café Wolterink gehaald, die aan het inslaan van de drank al snel in de gaten had dat het in Black Out wel heel erg gezellig moest zijn. ‘Op een gegeven moment vroeg Bennie ons of we niet bij hem in de kelder wilden komen draaien met onze disco. Dat kwam wel goed uit toen, want ons schuurtje was al snel veel te klein,’ verklaart Rinus de overgang. ‘Bennie heeft er veel bruiloften aan overgehouden,’ lacht Pieter, die net als Jan later toetrad na jaren van gewaardeerde klant te zijn geweest. ‘De grote kracht van Black Out was dat ‘ons-kent-ons’ gevoel, die typische gezelligheid,’ typeert Rinus de disco, terwijl de anderen instemmend knikken. ‘We deden het puur voor onze lol,’ vult Jan aan. ‘Soms hield je er een keer een paar tientjes aan over.'

De mannen weten allen al wat ze gaan draaien zaterdag. De keuze is reuze, want bijna alle 3000 platen van toen zijn bewaard gebleven. Juan heeft de eer het spits af te bijten. ‘Ik ga muziek draaien die je niet dagelijks hoort, zoals The Motors.’ Jan weet zeker dat hij iets van AC/DC gaat draaien, Pieter denkt te gaan starten met ‘Walking on sunshine’ van Kathreen and the Waves, en Rinus gaat sowieso voor U2. ‘De tied zal wal weer völs te kort weazen.’ Jammer vind hij het dat zijn kameraad en medeoprichter van Black Out, Bertus Beernink er niet meer bij kan zijn. ‘Een paar jaar geleden is hij overleden. Vaktechnisch heb ik enorm veel van hem geleerd.’