Opening expositie Bredevoort

BREDEVOORT- Een expositie van twee, in de Achterhoek, wonende en werkende kunstenaars. Door zowel 2 dimensionaal werk als keramiek te combineren in een gezamenlijke presentatie, denkt de Werkgroep Kunst en Cultuur de ruimte in Boek op ’t Zand optimaal te benutten Er is dan ook heel veel te zien voor de bezoekers aan deze expositie, die overigens als vanouds gratis toegankelijk is.

EXPOSITIE: “KRASSEN OP DE ZIEL-HET SCHRIJVEN VERBEELDT” 5 MAART t/m 16 APRIL

LOCATIE: BOEK OP ’T ZAND BREDEVOORT OPENINGSTIJDEN: ZATERDAG EN ZONDAG VAN 13.00-17.00 UUR TOEGANG GRATIS

INFORMATIE : WERKGROEP KUNST&CULTUUR SBK P/A INEKE WEEVERS KERKSTRAAT 12 7126 AM BREDEVOORT TEL: 06-51751365 E.MAIL: contact@inekeweevers.nl

ASTRID VREDEGOOR Astrid woont Lichtenvoorde en is in 2000 afgestudeerd aan de Hogeschool voor Kunsten in Arnhem. Ze werkt autonoom en in opdracht. Verder geeft ze veel cursussen en workshops in diverse technieken. Haar werk omschrijft ze zelf bijna poëtisch: “mensen hebben altijd haast snellen door het leven alsof ze alles gedaan moeten hebben voordat de dood hen inhaalt maar zonder al te lang stil te staan bij de alledaagse dingen mijn directe persoonlijke ervaringen zonder strikt autobiografisch te zijn; gesprekken gedragingen uitingen of visuele sensaties vormen voor mij de aanleiding tot een beeld beelden is voor mij een vorm van uiten ; communiceren met de buitenwereld een beeld dat intuïtief gevormd wordt later bij de uitwerking gaat de ratio spreken vragen waarom moet het beeld zo groot zijn waarom moet het die vorm hebben waarom moet het in die techniek verbeeld worden gevraagd door de ratio met of zonder handschrift ambachtelijk warm of computer koel stijlloos, intuïtie past niet in een hokje die dingen die ik verbeeld ook niet” ROB MUYLAERT De keramist Rob Muylaert woont en werkt in het dorpje Bontebrug tussen Ulft en Silvolde. Ook hij bezocht de Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem(1975-1978) Vanaf 2006 is hij secretaris van het Kunstenaars Collectief Breekijzer KC Breekijzer is een vereniging van beroepsmatig werkende kunstenaars in de Achterhoek en Oost-Gelderland. Daarnaast was hij van 1988 tot 2007 voorzitter, bestuurslid en webmaster van de Nederlandse Vakgroep Keramisten. Van 1984 tot 2002 naast docent beeldend en informatica o.a. aan de Educatieve Faculteit Iselinge, werkzaam in eigen kunstambachtelijk bedrijf. Rob Muylaert over zijn werk: “ Mijn motivatie om vrij traditioneel met klei te werken is de verwantschap met het ambacht. De beperkingen die ik mij zelf opleg zijn het werken op hoge temperatuur nl. 1280° en hoger en het werken met met reducerende ovenatmosfeer. De extra uitdaging is daardoor het zelf ontwerpen van glazuren voor die specifieke condities. De eeuwen oude traditie van vooral de klassieke steengoed glazuren in Azië is dan ook mijn uitgangspunt. Het kunnen spelen met de natuur krachten in de “magische” doos die oven heet, dát is de uitdaging.

Mijn werk komt ook voort uit die traditie. Voorwerpen van klei waren gebruiksvoorwerpen, in grote aantallen gemaakt voor dagelijks gebruik of unica slechts bereikbaar voor een enkeling. De ideeën van de “unknown craftsman” die in Japan waardering en erkenning kregen in de “mingei” traditie spreken mij aan. Mijn werk bestaat daarom ook uit gebruiksgoed, maar het blijven altijd kleine series. De meeste stukken zijn echter unica, unieke stukken. Herkenbare vormen zijn schalen en dozen , vormen die door hun vlakken uitnodigen tot decoreren en beschrijven.

Mijn schalen vertellen dan ook altijd een verhaal. Vaak zijn dat de verhalen van mijn studiereizen en werkperiodes in Japan. Sommige symbolen, karakters en kalligrafie zijn dan ook al langer een vast element geworden. Het kleuren gamma valt op door overheersing van zgn. aardkleuren. Ijzer, als het meest voorkomende metaal in de aardkorst, zit vaak als verontreiniging in veel grondstoffen. Maar dat is geen beperking, in tegendeel. Het zacht groen van de “celadons”, het subtiele blauw van de “chuns” en de hele reeks van namen voor de meer verzadigde ijzerglazuren als “tenmoku”, “kaki”, “machiko”, “teadust”, “oilspot” en “harefur” geven aan dat dit een fascinerend werkterrein blijft. Zeker als je daarbij je eigen grondstoffen zoals de diverse houtassen gaat verzamelen en gebruiken” .